Bu gün, odamdan dünyaya açılan kapıda, gecenin son, günün ilk sigarasını içerken, sabaha karşı ve yarı çıplak, tanrının çağrısı ilk defa güzel geldi kulağıma.

Denizin üzerinde film şeridi gibi duran bulutlar ve arkasındaki, aydınlanmakta olan günün gökyüzünün renkleri, hâlâ eskisi gibi, yaşıyor olduğumu hatırlatıyor..

Ve ben, uykuya dalmadan önce, kâğıdımı karalamak için, kalemimi değil, telefonumu alıyorum elime.

19.07.10