18 Haziran 2009 Perşembe


yeni bir gün ışığı. yine mi demeli yoksa.
yaz geldi! bir kez daha farkına varmak ne acı..
fakat ayaklarım üşüyor.
izmir, otobüs, 15 saat..
sınav, 3 saat..
tekrar samsun, otobüs, yine 15 saat..
3 günlük zorlu maraton başladı.
yaklaşık mesafe 3000 kilometre.
koş babam koş..
22 haziran işe başlama zamanı, garsonluk, kötünün iyisi.
bir de sanırım reset çekme vakti geldi, kafaya?
şu sınavı bir atlatsak.
ne olacaksa olsun ama, geçsin artık yahu.
sıkıldım beklemekten.
yaz sonu için güzel sürprizlerim var kendime.
bir de yaz boyunca yıkılacak yeni duvarlar var.
yıkmak gerek.
sabretsem mi yeni bir şans için,
yoksa itsem mi elimin tersiyle emin olamadım.
birşeylerin kararını vermek zamanı geldiğinde
umarım arkasında duracağın kararlarım olur.
umarım.

1 yorum:

C. dedi ki...

duvarlar. insanın kendi ördüklerini yıkması ne kadar da zor?! aslında o kadar çok şeyi elimizin tersiyle itiyoruz ki, bunu yapmak da bir o kadar kolay olmalı diye düşünüyor insan. yazlar senin için zor, benim için hissettirmese de bir şeyleri yoluna koymak adına beklenen zaman.